De zen van het strijken

Strijken… er zijn mensen die er een hekel aan hebben, er zijn mensen die het gedachteloos doen maar er zijn er ook die ervan genieten. Ikzelf zit een beetje tussen de laatste twee in. Strijken is natuurlijk best wel een klus, maar het kan je hoofd zo heerlijk leegmaken. Stap voor stap, zonder na te denken alle kreukels gladstrijken en dan lekker wegdromen. Ik begin altijd met de lastige stukken; de kraag, de manchetten en de mouwen. En daarna als beloning het voorpand, de rug en dan het andere voorpand. Klaar, heerlijk! Na een paar overhemden strijken ben ik helemaal zen. En ineens zie ik weer hoe mooi en crispy die stof toch is.

Een goede voorbereiding betekent het halve werk, dat bewijst ook de volgende feedback:

Beste Arien,

Ik heb het shirt gewassen zoals je meldt en het nog licht vochtig gestreken. Dat zorgde wéér voor een big smile: je vóélt dat je iets heel degelijks strijkt, zo lekker stevig, zo lekker yesss. En het is allemaal zo gebeurd: een scheutje azijn aan het spoelwater toevoegen, centrifugeren op 400 toeren en dan netjes hangend laten drogen. Maar wel vooraf de stof goed rechttrekken op het hangertje en de mouwen precies op de naden straktrekken. Een paar uurtjes wachten… en dan veel strijkplezier!

De trotse eigenaar van shirt nr 5840.

de zen van het strijken